රපුන්සල් එයාගෙ මුළු සිරුරම බෝලයක් කරගෙන, කාමරේ මුල්ලකට වෙලා නිසොල්මනේ ඉන්නවා. ඇස් මළානික වෙලා. කන් හැකිළිලා. එයාට මහන්සියි. මම එයාට කරදර නොකර ඉන්නවා.
එකපාරටම උඩ පැනපු රපුන්සල්, ගුවනෙදි එයාගෙ පුංචි හිසයි කකුලුයි අඹරවල, කන් හොලවනවා.හා කරණමක්... එයා හරිම ප්‍රීතියෙන්.
ගුලියක් වගේ බිම වැතිරුණ රපුන්සල්, එයාගෙ පස්සෙ කකුල් වේගයෙන් බිම ගහනවා. එයා ඉන්නෙ කේන්තියෙන්. අම්මෝ.. වැඩි භජනය අහිතකරයි..!!
විඩාබර දවසක අවසානයෙ මම බාගෙට මැරිලා ගෙදර එනවා. රපුන්සල් කරණමක් ගහගෙන දුවලා එන්නෙ මාව පිළිගන්නයි. මගේ හිතත් සතුටෙන් ඔකඳ වෙන හැටි මට දැනෙනවා.
උතුරු සුළඟෙ සීතල නිසා අද මම ඉන්නෙ දුකෙන්. රපුන්සල් බිම දිගේ පෙරළි පෙරළි ඇවිත් මගේ කකුලෙ ඇඟිලි හෙමින් ලෙව කනවා. හිරු එළියේ උණුසුම වැදී මගේ හිත තුටු පහටු වෙනවා.
රපුන්සල් හාවෙක්. මම මනුස්ස ප්‍රාණියෙක්. අපිට එකිනෙකාව තේරුම් ගන්න භාෂාවක් නෑ. නමුත් ඕනෙ තරම් වෙලාව සහ උනන්දුව තියෙනවා, එකිනෙකාව තේරුම් ගැනීමට.. එකිනෙකා තුටු පහටු වෙන අන්දමින් ක්‍රියාකිරීමට.. ඒ නිසා මම ඈව නිරීක්ෂණය කරනවා. ඈ මාව නිරීක්ෂණය කරනවා. අවසානයේදී අපි එකිනෙකා හා අදහස් ප්‍රකාශ කරගන්නවා. මේ වෙලාව හා උනන්දුව ඇතිවුණේ මම රපුන්සල්ට ආදරේ කරන අතරෙ, ඈත් මට පෙරළා ආදරය කරන නිසයි.
මට අසීමිතව ආදරේ කරන රපුන්සල්ට වෙලාව වෙන් කරන එක මට අතපහු වුණොත් රපුන්සල්ට කොහොම දැනේවිද? මම හිතනවා. මම ආදරෙන් කරන පිරිමැදීම්, මගේ ඇල්ම බැල්ම යන දේට හුරුවුණ රපුන්සල්, මගේ අවධානය නිබඳවම බලාපොරොත්තු වීම නවත්වන්න බැහැ. මම එයාව නොසලකා හැරියොත්, නිසැකවම එයාගෙ හිත තැලේවි. උතුරු සුළඟෙ සීතලට එයාගෙ සිරුර මිදේවි. අපේක්ෂා භංගත්වය සිත් වේදනා ගේනවා. රපුන්සල් ඒ තත්වයට පත්වෙන එක මට ඉවසන්න අමාරුයි.
අනෙක් අතට, මට රපුන්සල් වෙනුවෙන් වෙලාව වෙන් කරන්න බැරිනම් ඈට ආදරය කරන බව ප්‍රකාශ කරන එක හරිම නින්දිත ක්‍රියාවක්. සතෙක් වුණත් රපුන්සල්ට හැඟීම් දැනීම් තියෙනවා. අවසානයේදී රපුන්සල් හේතුවක් නොමැතිව, ඕනෙවට වඩා සිතා, හිත කරදර ගත් බව පැවසීම ඇතිවුණ සිත් තැවුල නැති කිරීමට ප්‍රමාණවත් වෙන්නෙත් නෑ.
සැබෑ ආදරය ප්‍රභාෂ්වරයි. ලොබ බැඳීමකින් තොරව අසීමිතව ලබා දෙන්න හැකියි. හරියටම, රපුන්සල් මට ලබා දෙන ආකාරයට.. මමත් උත්සාහ දරන්නේ රපුන්සල් වෙත ඒ ප්‍රභාෂ්වර ආදරය ලබා දෙන්නයි. මට හැකි උපරිමයෙන්, සීමාකිරීම් නැතිවම, හරියට උණුසුම් හිරු එළිය වගේ.. හිටි හැටියේ හමා ඇවිත් සිසිල දෙන උතුරු සුළඟ වගේ නොවෙයි.
උතුරු සුළඟ, ආශ්වාදජනකයි. නමුත් එහි ඇඟ හිරිවට්ටන සීතලක් මිස උණුහුමක් දැනෙන්නෙ නෑ. මම කැමති හිරු එළියටයි. හැමදාම මට දෙන්න හැකි වුණෙත් හිරු එළියයි. එබැවින් උතුරු සුළඟ මට එපා. මා ළඟ හැමදාම තිබූ උදා හිරු එළිය පමණක් ඇති. ඒ උදා හිරු එළියෙන් රපුන්සල් නෑවෙනු ඇති..
No comments:
Post a Comment